ఈ అధ్యాయం మొత్తం 28 శ్లోకాలతో కూడి ఉంది. ఇందులో భగవద్గీతలోని ఆధ్యాత్మికత, తత్వవిజ్ఞానం మరియు భక్తియోగానికి మధ్య సమన్వయం కనిపిస్తుంది. ఇది జీవుని పరమ గమ్యమైన అక్షర బ్రహ్మము వైపు దారి చూపిస్తుంది.
1. అర్జునుని ప్రశ్నలు :
అధ్యాయ ప్రారంభంలో అర్జునుడు శ్రీకృష్ణుడిని ప్రశ్నల వర్షంతో నిలదీయడం జరుగుతుంది. అతడు ఇలా అడుగుతాడు:
* బ్రహ్మం అంటే ఏమిటి?
* అధ్యాత్మం అంటే ఏమిటి?
* కర్మ అంటే ఏమిటి?
* జీవులలో ఎలా వుంటుంది ఆధ్యాత్మిక శక్తి?
* మరణ సమయంలో దేవుని స్మరణ వల్ల ఏమి కలుగుతుంది?
ఈ ప్రశ్నలన్నింటికి శ్రీకృష్ణుడు విడమరిచి, సరళంగా, తత్త్వికంగా సమాధానం ఇస్తాడు.
2. బ్రహ్మము, అధ్యాత్మము మరియు కర్మ:
బ్రహ్మము అనేది నశించని, శాశ్వతమైన, మార్పులకు అతీతమైన పరమ తత్వం. ఇది సర్వవ్యాప్తి, నిర్వికారి మరియు అవినాశి. ఈ బ్రహ్మమునే అక్షర బ్రహ్మము అని పిలుస్తారు.
అధ్యాత్మము అంటే ఒక వ్యక్తి యొక్క స్వరూపం – అతని ఆత్మ, అతని ధర్మం, అతని నైజం. ఇది మనశ్శాస్త్రానికి దారితీసే మార్గం.
కర్మ అనేది భౌతిక ప్రపంచంలో మన చర్యలు. మన జీవితంలో చేసే ప్రతి కార్యం – అది శరీరంతో అయినా, మనసుతో అయినా – కర్మలోకి వస్తుంది.
3. మరణ సమయంలో చింతన శక్తి :
ఈ అధ్యాయంలోని ముఖ్య అంశం – మన **చివరి శ్వాస సమయంలో మనం ఏ దైవాన్ని, ఏ భావనను, ఏ తత్వాన్ని గుర్తుపెడతామో**, అదే మనకు మరణానంతరం జన్మను, గమ్యాన్ని నిర్ణయిస్తుంది.
శ్రీకృష్ణుడు ఇలా చెబుతాడు – ఎవరైతే మరణ సమయంలో తనను (శ్రీకృష్ణుడిని) పూర్తిగా ధ్యాసతో, భక్తితో, చిత్తశుద్ధితో స్మరిస్తారో వారు నిశ్చయంగా ఆయనకు చేరుతారు. ఇది భగవద్గీత భక్తి సిద్ధాంతానికి నాంది.
ఇక్కడ "స్మరణ శక్తి" కీలకం. చివరి క్షణాల్లో కూడా మన చింతన – మనకు ముక్తిని కలిగించగలదు లేదా మరల పునర్జన్మల చక్రంలో వేయగలదు.
4. భక్తి మార్గం గొప్పతనం:
ఈ అధ్యాయములో భక్తి మార్గాన్ని పరమ మార్గంగా స్థాపన చేస్తాడు శ్రీకృష్ణుడు. జ్ఞానము, ధ్యానము, కర్మ – ఇవన్నీ ఉపాయాలు అయినా, భక్తి మార్గమే శ్రేష్టమైనదిగా భావిస్తాడు.
శ్రీకృష్ణుడు చెబుతాడు – భక్తి యొక్క శుద్ధత, నిస్వార్థత, పూర్తిగా ఆత్మనివేదన ఉన్నపుడు, భగవంతుని అనుగ్రహం అప్రాప్తమేమీ కాదు. ఈ భక్తి వ్యక్తిని అక్షర బ్రహ్మం చేరే దారిలో ముందుకు తీసుకెళ్తుంది.
5. ముక్తి మరియు పునర్జన్మ – రెండు మార్గాలు:
ఈ అధ్యాయంలో శ్రీకృష్ణుడు "ఉత్తరాయణ, దక్షిణాయణ" మార్గాలను కూడా వివరిస్తాడు – ఇవి కేవలం కాలపరంగా కాక, తత్త్వికంగా మనం ఏ మార్గంలో పయనిస్తున్నామో చూపిస్తాయి.
ఉత్తరాయణ మార్గం – ఇది శుద్ధమైన జ్ఞానం, ధ్యానం, భక్తి ద్వారా పోవడం. ఇది ముక్తిని పొందే దారి. దీనిని "దివ్య మార్గం" అని కూడా పిలుస్తారు.
దక్షిణాయణ మార్గం – ఇది సాధారణ జీవుల మార్గం, ఎక్కడ పునర్జన్మ, కర్మఫల బంధనాలు ఉంటాయి.
ఈ రెండు మార్గాలపై భగవద్గీత అధ్యాత్మిక దృష్టిని చాటిస్తుంది. ఎవరు భగవంతుని ధ్యాసతో మరణిస్తారో వారు ఉత్తమ మార్గంలో ప్రయాణిస్తారు.
6. ఓం కారం యొక్క శక్తి:
ఈ అధ్యాయంలో "ఓం" కారాన్ని కూడా శ్రీకృష్ణుడు ప్రస్తావిస్తాడు. ఓం అనేది పరబ్రహ్మ తత్త్వాన్ని సూచించే పవిత్ర నాదం. ఇది త్రైతవ దృష్టిని కలిగిస్తుంది – భూత, భవిష్యత్, వర్తమాన. ముక్తిని పొందాలంటే "ఓం" ధ్యాస ఎంతో ముఖ్యమైనదిగా పేర్కొనబడింది.
7. యోగబలము – ధ్యానము మరియు ఏకాగ్రత :
అంతిమ లక్ష్యాన్ని చేరుకోవాలంటే మనస్సు ఏకాగ్రత సాధించాలి. ధ్యానము, ప్రాణాయామము, మరియు భగవత్ భావనతో జీవితం గడిపిన వారు మరణ సమయంలో కూడా ఆ దివ్యస్మరణతోనే మరణిస్తారు. ఈ యోగ బలమే వారికి అక్షర బ్రహ్మ చేరే అవకాశం కల్పిస్తుంది.
8. క్షణికమైన లోకసుఖాలు Vs శాశ్వత బ్రహ్మ :
భౌతిక లోకంలో మానవుడు అనుభవించే ఆనందాలు, విజయాలు – ఇవన్నీ తాత్కాలికమైనవే. అవి బ్రహ్మ సత్యంతో పోలిస్తే నీచమైనవే. ఈ అధ్యాయము వ్యక్తిని ఆ తాత్కాలిక సుఖాల నుంచి శాశ్వత తత్త్వపు వైపు మలుస్తుంది. భక్తి, జ్ఞానం, ధ్యానం – ఇవే నిజమైన ధనము.
9. జీవుని పరమ గమ్యం – అక్షర బ్రహ్మము :
ఈ అధ్యాయములో చివరకు స్పష్టంగా చెప్పబడింది – జీవుని అంతిమ గమ్యం అక్షర బ్రహ్మము ఇది నశించదు. ఇది జన్మ మరణ చక్రం వల్ల ప్రభావితమవదు. దీనిని చేరిన వారు ఇక పునర్జన్మ పొందరు. ఇది మోక్షానికి సమానమైన దివ్య స్థితి.
ముగింపు :
భగవద్గీత ఎనిమిదవ అధ్యాయం "అక్షర బ్రహ్మ యోగము" ప్రతి ఆధ్యాత్మిక సాధకునికి మార్గదర్శకంగా నిలుస్తుంది. ఇందులో భక్తి, జ్ఞానం, ధ్యానం, మరియు మరణ సమయంలో మన చింతన – ఇవన్నీ జీవుని గమ్యాన్ని నిర్ణయించే శక్తులుగా వివరించబడినాయి.
ఈ అధ్యాయం ప్రతి ఒక్కరినీ మరణానికి భయపడకుండా, దానిని దైవిక మార్గంగా చూడమని, జీవితానికి సిద్ధం కావాలని ప్రేరేపిస్తుంది. ఈ అధ్యాయంలో శ్రీకృష్ణుడు అక్షరార్థ బ్రహ్మను చేరుకోవడానికి భక్తి ఉత్తమ మార్గం అని బోధిస్తాడు.
0 కామెంట్‌లు