కర్మసన్న్యాసం అంటే ఏమిటి?
"సన్న్యాసము" అనే పదానికి సాధారణంగా మనం అర్థం చేసుకునేది కార్యాల వదిలివేత, భౌతిక ప్రపంచంతో సంబంధం లేకుండా జీవించడం. కానీ భగవద్గీతలో "కర్మసన్న్యాసము"కు లోతైన అర్థం ఉంది. ఇది కేవలం క్రియలు మానేయడం కాదు. ఇది ఫలాశను వదిలి, మన పనిని భగవంతునికి అర్పణగా చేయడం.
ఈ అధ్యాయంలో శ్రీకృష్ణుడు చెబుతున్న కర్మసన్న్యాసం అంటే – మన కార్యాలను త్యజించకుండా, వాటి ఫలాలపై ఆశలు లేకుండా, స్వార్థరహితంగా వాటిని నిర్వర్తించడం. అటువంటి నిర్వికార తత్వం ఉన్న యోగి నిజమైన సన్న్యాసి.
కర్మయోగం వర్సెస్ సన్న్యాసం: ఏది గొప్పది?
అధ్యాయం ప్రారంభంలో అర్జునుడు కర్మ చేయకుండా సన్న్యాస జీవితం వైపు మొగ్గుచూపుతాడు. కానీ శ్రీకృష్ణుడు దీన్ని సూటిగా అభ్యంతరించడు. ఆయన బదులుగా రెండు మార్గాలపై జ్ఞానప్రదంగా మాట్లాడతాడు.
ఆయన చెబుతాడు – కర్మసన్న్యాసమూ, కర్మయోగమూ రెండూ మోక్షానికి దారులు. కానీ కర్మయోగము (తత్కర్మ ఫలాన్ని త్యజించి కార్యంలో నిబద్ధత) సాధకునికి అధికంగా అనుకూలమై ఉంటుంది. ఎందుకంటే:
* సన్న్యాస మార్గం సాధారణ మానవుడికి కఠినమైనది.
* కర్మయోగి స్వధర్మంలో నిబద్ధంగా ఉండి, భగవంతుని సంకల్పంగా కార్యం చేస్తాడు.
* అలాంటి యోగి పనులు చేస్తూనే ఆంతరంగికంగా నిష్కల్మషత్వాన్ని పొందగలడు.
ఈ అధ్యాయం ద్వారా మనం అర్థం చేసుకోవలసిన ముఖ్యమైన విషయం ఏమిటంటే – కర్మ చేయకుండా ఉండటం కంటే కర్మను భగవంతునికి అర్పణగా చేసి చేయడమే విశిష్టమైన మార్గం.
యోగి లక్షణాలు
ఈ అధ్యాయంలో యోగి యొక్క లక్షణాలను శ్రీకృష్ణుడు విశదీకరిస్తాడు:
* అతను మమకారము లేకుండా, స్వార్థభావము లేకుండా జీవిస్తాడు.
* సుఖం-దుఃఖం, శీతం-ఉష్ణం వంటి ద్వంద్వాలను సమభావంతో చూస్తాడు.
* అతనికి శత్రువు-మిత్రు మధ్య తేడా ఉండదు. అందరినీ సమభావంతో చూస్తాడు.
* అతనికి ఏమి వస్తే తృప్తిగా ఉంటాడు. ఏ ఫలాల మీద ఆశ ఉండదు.
* అతను క్రియలన్నిటినీ భగవంతునికి అర్పణగా భావించి చేస్తాడు.
ఈ విధంగా ఉండే యోగి కర్మ చేయకపోయినప్పటికీ, కర్మఫలములతో బంధించబడడు. ఎందుకంటే అతని మనస్సు భగవంతునిపై స్థిరంగా నిలిచిఉంటుంది.
శుద్ధ బుద్ధి మరియు మోక్షం
కర్మసన్న్యాసయోగంలో మరొక ముఖ్యమైన అంశం – "శుద్ధ బుద్ధి". మనసు శుద్ధిగా ఉండడం అంటే:
* అహంకార భావన లేకుండా ఉండటం
* లోబడి ఉన్న ఇంద్రియాలపై నియంత్రణ కలిగి ఉండటం
* ఇతరులపట్ల ద్వేషం లేకుండా జీవించడం
ఈ విధంగా బుద్ధిని శుద్ధిగా చేసుకున్నవారికి ఆత్మజ్ఞానం స్పష్టంగా తెలుస్తుంది. వారు తమలోనూ ఇతరులలోనూ దేవత్వాన్ని చూస్తారు. తమను పరమాత్మలో భాగంగా గ్రహిస్తారు. అప్పుడు వారికి భయమూ ఉండదు, కోపమూ ఉండదు, అసూయా, తృష్ణా వంటి నెగెటివ్ భావాలే ఉండవు.
ఈ స్థితి సాధించినవాడు జీవన్ముక్తుడవుతాడు – అంటే బ్రహ్మము తెలుసుకున్నవాడు, బ్రహ్మమయుడవుతాడు. అతని పునర్జన్మ ఉండదు. అతని కోసం మోక్షం ఖాయం.
సమత్వబుద్ధి
ఈ అధ్యాయంలో కృష్ణుడు "సమత్వబుద్ధి" అనే ధర్మాన్ని ఎంతో ప్రాధాన్యతతో చెబుతాడు. ఇది అంటే:
* పండితుణ్ణి, మాంసాన్ని తినేవాడిని, హస్తిని, శునకాన్ని, మలినంగా జీవించేవాడిని సమంగా చూడగలగడం.
* ఇది సాధారణంగా సాధ్యపడదనిపించినా, జ్ఞానోదయంతో ఇది సాధ్యమే అవుతుంది.
* జ్ఞాని తనలోనూ, ఇతరులలోనూ దేవత్వాన్ని గుర్తిస్తాడు. అందుకే అతనికి హీనత-శ్రేష్ఠత అనే భావనలు ఉండవు.
భగవంతునితో ఏకత్వం
ఈ అధ్యాయం చివర్లో కృష్ణుడు, యోగి భగవంతునితో ఏకమయ్యే స్థితిని గురించి చెబుతాడు. ఇది ఒక గాఢమైన ఆత్మజ్ఞాన స్థితి. ఇందులో:
* యోగి సర్వభూతాల్లో భగవంతునిని చూస్తాడు.
* అన్ని జీవులూ ఒక్కటే అనే భావన అతనిలో బలంగా నాటుతుంది.
* ఇలాంటి యోగి బ్రహ్మనిష్ఠుడవుతాడు – అంటే పరమాత్మతత్వంలో స్థిరమవుతాడు.
* అతను భగవంతుని ప్రేమతో స్ఫురించిపోతాడు. అంతరంగికంగా నిత్యానందాన్ని అనుభవిస్తాడు.
సారాంశంగా చెప్పితే
భగవద్గీత అయిదవ అధ్యాయం ఒక మానవుడి జీవితానికి ఎంతో ప్రాముఖ్యమున్న మార్గదర్శకం. ఇది వ్యక్తిగత జీవితంలో నిస్వార్థత, సమత్వం, భగవంతునిపై భక్తి, కర్మల పట్ల నిర్లిప్తత వంటి విలువలను బోధిస్తుంది. ఈ అధ్యాయం చెప్పే ముఖ్యమైన సందేశాలు ఇవే:
1. కర్మను త్యజించకుండా, కర్మఫలములపై ఆసక్తి లేకుండా చేయడం ఉత్తమం.
2. ఇంద్రియాల నియంత్రణ, మమకార రహిత జీవనం – మోక్షానికి మార్గం.
3. సమత్వబుద్ధి – అంటే అన్ని జీవులపట్ల సమభావన – జ్ఞానిక లక్షణం.
4. భగవంతునిలో ఏకత్వాన్ని అనుభవించడం ద్వారా శాశ్వత మోక్షాన్ని పొందవచ్చు.
ఈ అధ్యాయాన్ని జీవనంలో ఆచరణలో పెట్టగలిగినవాడు, నిస్సందేహంగా, సాంసారిక బంధాల నుండి విముక్తుడై, పరమశాంతిని, మోక్షాన్ని సాధించగలడు.
ముగింపు :
"కర్మలు మానకు వద్దు – ఫలముల మీద ఆశలు మానాలి. ఆ కర్మలన్నీ భగవంతునికి అర్పించి చేస్తే – అదే నిజమైన కర్మసన్న్యాసము."
0 కామెంట్‌లు