ఈ ప్రశ్నకు సమాధానాన్ని అర్థం చేసుకోవాలంటే ముందుగా భక్తి స్వరూపంను, తరువాత భక్తుని లక్షణాలును, చివరగా పరమాత్మకు ప్రియుడవ్వడానికి కారణాలను తెలుసుకోవాలి.
1. భక్తి స్వరూపం ఏమిటి?
భక్తి అనగా పరమేశ్వరునిపై సంపూర్ణమైన ప్రేమ, నమ్మకం, మరియు సమర్పణ. ఇది కేవలం పూజలు, ప్రార్థనలు లేదా జపాలు మాత్రమే కాదు. భక్తి అంటే హృదయం మొత్తం దైవానుభూతితో నిండిపోవడం మరియు తన జీవితాన్ని దైవారాధనకు అంకితం చేయడం.
శ్రీకృష్ణుడు గీతలో చెబుతున్నట్లుగా –
భక్తి అనేది సాకార లేదా నిరాకార రూపంలో ఉండవచ్చు.
ఎవరు నిరాకార బ్రహ్మాన్ని ధ్యానిస్తారో వారికి మార్గం కష్టం.
సాకార రూపంలో దైవాన్ని ప్రేమించి, నిత్యం ఆరాధించే వారు సులభంగా ఆధ్యాత్మిక ఫలితాన్ని పొందుతారు.
కాబట్టి, నిజమైన భక్తుడు ఎలాంటి రూపంలో దైవాన్ని ఆరాధించినా, అతని హృదయం సంపూర్ణంగా సమర్పణతో నిండిపోవాలి.
2. నిజమైన భక్తుని లక్షణాలు
(a) సమత్వం (సుఖదుఃఖాలలో సమబుద్ధి)
భక్తుడు సుఖం వచ్చినా, దుఃఖం వచ్చినా ఒకే తీరుగా ఉంటాడు. అతడు పరిస్థితుల బట్టి మారిపోడు. ఈ సమత్వం అతని ఆత్మబలాన్ని, దైవంపై నమ్మకాన్ని చూపుతుంది.
(b) ద్వేషరహితుడు
భక్తుడు ఎవరిపట్లా ద్వేషం పెంచుకోడు. లోకంలో ప్రతీ జీవిని దైవస్వరూపంగా చూడగలడు. ఇది అతని హృదయ విశాలతకు సంకేతం.
(c) క్షమాశీలి, దయాగుణముగలవాడు
ఎవరు తనకు అపకారం చేసినా, భక్తుడు క్షమిస్తాడు. సమాజంలో బాధపడుతున్నవారిని చూసి దయ చూపుతాడు.
(d) స్వార్థరహితుడు
భక్తుడు తనకోసమే కాదు, ఇతరుల మంగళం కోసం కూడా జీవిస్తాడు. అతడు మాతృత్వం, పితృత్వం వంటి కరుణను ప్రతీ జీవిపై చూపిస్తాడు.
(e) ఆత్మనియంత్రణ
భక్తుడు ఇంద్రియాలను అదుపులో ఉంచి, దైవధారణలో స్థిరంగా ఉంటాడు. వాంఛలు, లోభం, కోపం అతనిని కదిలించలేవు.
(f) అనాసక్తి
లోకసంబంధిత లాభనష్టాలకు అతడు బంధింపబడడు. తన కర్తవ్యాన్ని చేస్తూనే ఫలాన్ని దైవానికి అర్పిస్తాడు.
(g) విశ్వాసం మరియు శ్రద్ధ
భక్తునికి దైవంపై అచంచలమైన విశ్వాసం ఉంటుంది. పరిస్థితులు ఎలా ఉన్నా అతడు "దేవుడు నన్ను రక్షిస్తాడు" అనే నమ్మకంతో ముందుకు సాగుతాడు.
(h) పరమేశ్వర సమర్పణ
చివరికి భక్తుడు తన ఆత్మను, మనసును, కర్మలను అన్నింటినీ పరమేశ్వరునికి అర్పిస్తాడు. ఈ సమర్పణ భక్తిని సంపూర్ణం చేస్తుంది.
3. భక్తులు ఎందుకు పరమాత్మకు ప్రియులు అవుతారు?
(i) స్వార్థరహిత ప్రేమ కారణంగా
లోకంలో సాధారణ ప్రేమ స్వార్థంతో కలసి ఉంటుంది. కానీ భక్తుని ప్రేమ మాత్రం స్వార్థరహితం. అతడు దేవుని నుంచి ఏదైనా కోరకుండా కేవలం ప్రేమతోనే భక్తిని చేస్తాడు. ఈ స్వచ్ఛమైన ప్రేమే పరమాత్మకు అత్యంత ప్రీతికరం.
(ii) సమాజానికి ఆదర్శం కావడం
భక్తుడు తన గుణాల వల్ల సమాజంలో శాంతి, కరుణ, సౌహార్దం పెంచుతాడు. భక్తుడు ఉన్నచోట విభేదాలు తక్కువగా ఉంటాయి. దైవం ఎల్లప్పుడూ సమాజ మేలుకోసం పనిచేసే వ్యక్తులను ప్రోత్సహిస్తాడు.
(iii) దైవ స్వరూపానికి దగ్గరగా ఉండడం
భక్తుని గుణాలు — క్షమ, కరుణ, దయ, సమత్వం — ఇవన్నీ దైవస్వరూపానికే సంబంధించిన లక్షణాలు. కాబట్టి భక్తుడు ఈ గుణాలను ఆచరించినప్పుడు, అతడు దైవస్వరూపానికే దగ్గరవుతాడు.
(iv) సమర్పణ ద్వారా దైవానుగ్రహం పొందడం
భక్తుడు తనను పూర్తిగా పరమేశ్వరునికి అర్పించినప్పుడు, అతని జీవితం ఇక దేవుని ఆధీనంలోకి వెళుతుంది. ఇది పరమాత్మకు ఆనందదాయకం.
4. గీతలోని తాత్పర్యం
భగవద్గీతలో శ్రీకృష్ణుడు చెబుతున్నది స్పష్టంగా –
దైవానికి భక్తుడి స్థానం ప్రత్యేకమైనది.
భక్తుడు దైవాన్ని ఎలాంటి ఆరాధన రూపంలోనైనా ఆరాధించవచ్చు.
కానీ భక్తుని ప్రియుడిగా నిలిపేది అతని గుణాలు, స్వార్థరహితమైన భక్తి, మరియు సమర్పణ భావం.
5. మన జీవితానికి అన్వయం
ఇప్పటి సమాజంలో కూడా ఈ గుణాలు అత్యంత అవసరం. మనం దైవాన్ని ప్రేమించడం అంటే కేవలం పూజలు చేయడం కాదు. ఇతరులను క్షమించడం, సమాజానికి సహాయం చేయడం, స్వార్థరహితంగా ప్రవర్తించడం — ఇవన్నీ నిజమైన భక్తి రూపాలే.
మనం ఎవరిపట్లా ద్వేషం పెట్టుకోకూడదు.
సుఖదుఃఖాలలో సమానంగా ఉండాలి.
దైవంపై విశ్వాసం కలిగి ఉండాలి.
చేసిన ప్రతీ కార్యాన్ని పరమేశ్వరునికి సమర్పణ భావంతో చేయాలి.
ఈ విధంగా ప్రవర్తించిన భక్తులే శ్రీకృష్ణుని దృష్టిలో అత్యంత ప్రియులు అవుతారు.
ముగింపు
"ఏవిధంగా భక్తిని ఆచరించే వారు మీకు అత్యంత ప్రియులు అవుతారు?" అనే ప్రశ్నకు భగవద్గీత సమాధానం చాలా లోతైనది. భక్తుడు కేవలం ఆరాధనకే పరిమితం కాకుండా, తన ప్రవర్తన, గుణాలు, మనసు, కర్మ అన్నింటినీ దైవానుగుణంగా మార్చుకున్నప్పుడు అతడు పరమాత్మకు ప్రియుడవుతాడు.
భక్తి యొక్క అంతరార్థం – దైవంపై స్వార్థరహితమైన ప్రేమ, సమర్పణ, మరియు గుణపూర్ణమైన జీవితం. ఈ గుణాలను అలవరచుకున్న ప్రతి భక్తుడూ పరమేశ్వరునికి అత్యంత ప్రియుడవుతాడు.
0 కామెంట్‌లు