పరమాత్మకు పత్రం, పుష్పం, ఫలం, తోయం సమర్పణ ఎందుకు ప్రీతికరం?

భగవద్గీతలో శ్రీకృష్ణుడు స్పష్టంగా చెప్పారు – “పత్రం పుష్పం ఫలం తోయం యో మే భక్త్యా ప్రయచ్ఛతి, తదహం భక్త్యుపహృతమశ్నామి”. అంటే ఎవడు నాకు పత్రం (ఆకు), పుష్పం (పువ్వు), ఫలం (పండు), తోయం (నీరు) భక్తితో సమర్పిస్తాడో నేను సంతోషంగా స్వీకరిస్తాను అని. ఇక్కడ ముఖ్యమైనది సమర్పించే వస్తువు కాదు, భక్తి భావం. ఎందుకంటే పరమాత్మ స్వయంగా సర్వాధికారుడు, విశ్వసృష్టికర్త. ఆయనకు ఏ లోకపు వస్తువైనా లోపం ఉండదు. కానీ భక్తుడు ఇచ్చే చిన్న సమర్పణ కూడా ఆయనకు అత్యంత ప్రీతికరంగా ఉంటుంది.

1. భక్తి ప్రధానత

పరమాత్మకు లక్ష్మి సమానమైన సంపదలు లభ్యం. ఆయనకు మణులు, రత్నాలు, బంగారం అవసరం ఉండదు. కానీ ఆయనకు ఇష్టమయ్యేది భక్తుడి మనసులోని నిజమైన స్నేహం, ప్రేమ. పత్రం, పుష్పం, ఫలం, తోయం చిన్నవి కావొచ్చు, కానీ వాటిని సమర్పించే సమయంలో భక్తుడు తన మనసును పరమాత్మ పాదాల వద్ద అర్పిస్తాడు. అదే ఆయనకు అమూల్యం.

2. సులభతలో ఉన్న గొప్పతనం

పత్రం అంటే ఆకు, పుష్పం అంటే పువ్వు, ఫలం అంటే పండు, తోయం అంటే నీరు. ఇవన్నీ సాధారణంగా ఎవరైనా పొందగలిగే వస్తువులు. ఏ ధనవంతుడు అయినా సమర్పించగలడు, ఏ పేదవాడైనా సమర్పించగలడు. అంటే భగవంతుని ఆరాధనలో సమానత్వం ఉంటుందని ఇది సూచిస్తుంది. ఒకవేళ ఆయన కేవలం ఖరీదైన రత్నాలు లేదా యజ్ఞాలు మాత్రమే స్వీకరిస్తానని చెప్పి ఉంటే, పేదవారికి ఆయన చేరువ కాని వారు అయి పోయేవారు. కానీ సులభమైన వస్తువులు చెప్పడం ద్వారా ఆయన ప్రతి ఒక్కరికీ సన్నిహితుడవుతాడు.

3. భక్తిలోని హృదయ స్పర్శ

ఒక ఉదాహరణ తీసుకుందాం:
ఒక చిన్నారి తన తల్లికి ఒక అడవి పువ్వు తెచ్చి ఇస్తాడు. ఆ పువ్వు ఖరీదైనది కాదు. కానీ ఆ తల్లి సంతోషంగా దానిని తన జుట్టులో పెట్టుకుంటుంది. ఎందుకంటే ఆ పువ్వులో పిల్లవాడి ప్రేమ, ఆరాధన ఉంది. అలాగే, పరమాత్మకు ఇచ్చే ఆకు, పువ్వు, ఫలం, నీటిలో భక్తుని హృదయపు తీపి ఉంటుంది. ఆ తీపి వల్లే ఆయన ఆనందిస్తాడు.

4. మనసు శుద్ధి, వినయం సూచన

పత్రం, పుష్పం వంటి సమర్పణలు చాలా సాధారణమైనవి. వాటిని అర్పించే సమయంలో భక్తుడు తనలోని వినయంను వ్యక్తపరుస్తాడు. “నేను నీకు ఇవ్వగలిగేది చాలా చిన్నది. కానీ నా హృదయం మొత్తం నీకు సమర్పిస్తున్నాను” అనే భావం వస్తుంది. ఈ వినయం, అర్పణ భావం ఆయనకు ప్రీతికరం.

5. సమర్పణ వెనుక సంకల్పం

పరమాత్మ దృష్టిలో ముఖ్యమైనది వస్తువుల విలువ కాదు, అర్పణ వెనుక ఉన్న సంకల్పం. ఒక పండును సమర్పించే సమయంలో, భక్తుడు తన శ్రమ ఫలాన్ని, తన కృషిని పరమాత్మ పాదాల వద్ద ఉంచుతున్నాడు. ఒక పువ్వును ఇచ్చే సమయంలో, తన హృదయపు స్వచ్ఛతను వ్యక్తపరుస్తున్నాడు. ఒక ఆకు ఇచ్చే సమయంలో తన వినయాన్ని చూపిస్తున్నాడు. ఒక నీటి బిందువును ఇచ్చే సమయంలో, తన జీవిత మూలాన్ని ఆయనకు అర్పిస్తున్నాడు.

6. సమానత్వ బోధ

ఈ సమర్పణ వల్ల మనకు ఒక గొప్ప బోధ లభిస్తుంది. భగవంతుడు ఎవరిని పెద్దవాడిగా, ఎవరిని చిన్నవాడిగా చూడడంలేదు. ఆయనకు ముఖ్యమైంది మన భక్తి. ఈ సమర్పణల ద్వారా మనం తెలుసుకుంటాం – సంపదలు, స్థానం, కులం, వర్గం అన్నివి ఆయన దృష్టిలో అసంబద్ధం. ఆయనకు ప్రాధాన్యం భక్తుడి హృదయానికే.

7. ఆధ్యాత్మిక ఉదాహరణలు

శబరమ్మ కథ: రాముడు అడవిలో సంచరిస్తున్నప్పుడు శబరమ్మ తనకు ఉన్న పండ్లు ఇచ్చింది. అవి చిన్నవే, కొన్నింటిని తానే రుచి చూసింది కూడా. కానీ రాముడు వాటిని అత్యంత ఆనందంగా స్వీకరించాడు. ఎందుకంటే వాటి వెనుక ఉన్న భక్తి ఆయనను హత్తుకుంది.
ఈ కథల చూపుతున్నాయి – సమర్పణ విలువ కాదు, భక్తి విలువే గొప్పది.

8. అంతరంగ సమర్పణ

పత్రం, పుష్పం, ఫలం, తోయం అన్నవి బాహ్య సమర్పణలు. కానీ వాటితో పాటు మనం సమర్పించవలసినది మన మనస్సు, ప్రాణం, కర్మలు. ఆకు అంటే మన మనసు యొక్క పచ్చదనం, పువ్వు అంటే మన హృదయపు పరిమళం, పండు అంటే మన కర్మల ఫలితం, నీరు అంటే మన జీవన ప్రవాహం. ఇవన్నీ ఆయనకు సమర్పించినప్పుడు భక్తి సంపూర్ణమవుతుంది.

9. మనిషి జీవన బోధ

ఈ సులభ సమర్పణలతో మనకు ఒక ముఖ్యమైన జీవన బోధ ఉంటుంది.
- మనకు లభించిన ఏదైనా చిన్నదైనా, దానిని సత్కార్యానికి ఉపయోగిస్తే అది పవిత్రమవుతుంది.
- నిజమైన ఆనందం వస్తువుల విలువలో కాదు, వాటిని ఉపయోగించే హృదయభావంలో ఉంది.
- భగవంతుడు ఎప్పుడూ మన దగ్గరికి దగ్గరగా ఉంటాడని, ఆయనను చేరుకోవడానికి క్లిష్టమైన మార్గాలు అవసరం లేదని తెలుస్తుంది.

ముగింపు

పరమాత్మకు పత్రం, పుష్పం, ఫలం, తోయం వంటి సమర్పణలు ప్రీతికరమయ్యే కారణం వస్తువుల విలువలో లేదు. అవి భక్తి చిహ్నాలు, వినయ సూచకాలు, హృదయపు సమర్పణ ప్రతీకలు. ఆయనకు మన హృదయం ముఖ్యమైనది. చిన్నారుడి చేతిలోని పువ్వు, శబరమ్మ ఇచ్చిన పండు, సుధామ సమర్పించిన కొద్దిపాటి తిండివంటివి అన్నీ కూడా భక్తి శక్తి వల్లే అపారమైనవిగా మారాయి. కాబట్టి మనం ఎప్పుడూ చిన్నదైనా, పెద్దదైనా భక్తి భావంతో సమర్పిస్తే పరమాత్మ ఆనందిస్తాడు.