జగత్తు ఎందుకు భగవంతునిపై ఆధారపడి ఉంటుంది?

భగవద్గీత 7వ అధ్యాయం "జ్ఞాన విజ్ఞాన యోగం" అని ప్రసిద్ధి చెందింది. ఇందులో పరమేశ్వరుడు శ్రీకృష్ణుడు, జగత్తు అంటా తాను వ్యాపించి ఉన్నాడని, సృష్టి, స్థితి, లయం అన్నీ తన శక్తుల ఆధారంగానే జరుగుతున్నాయని స్పష్టంగా వివరించాడు. ఈ భావం మనకు బోధపడితే జగత్తు భగవంతునిపై ఆధారపడి ఉందని అర్థం చేసుకోవచ్చు.

1. జగత్తు ఉనికికి మూలం

జగత్తు అనే విశ్వం ఒక సజీవమైన ప్రక్రియ. ఇది శూన్యములోనుండి స్వయంగా ఉద్భవించలేదని భగవద్గీత చెబుతుంది. ప్రతి వస్తువుకీ ఒక కారణం ఉంటుంది. విత్తనం లేకుండా మొక్క పుట్టదు, తల్లి లేకుండా శిశువు పుడదు. అదే విధంగా ఈ విశ్వానికి మూలకారణం పరమాత్మ. ఆయనే ఈ విశ్వాన్ని సృష్టించి, దానికి ప్రాణశక్తి నింపి, అది కొనసాగడానికి అవసరమైన నియమాలను క్రమపరిచాడు.

2. పరమేశ్వరుని మాయ శక్తి

భగవంతుడు సృష్టి కార్యానికి తన మాయ శక్తిని ఉపయోగిస్తాడు. ఈ మాయ శక్తి ద్వారా ఐదు భూతాలు (భూమి, ఆకాశం, వాయువు, అగ్ని, ఆపుడు) ఉద్భవిస్తాయి. వీటి ఆధారంగానే జగత్తు రూపుదిద్దుకుంటుంది. మనకు కనిపించే ప్రతి రూపం, శబ్దం, వాసన, రసం, స్పర్శ-అన్నీ దైవిక శక్తి యొక్క వ్యక్తీకరణలు తప్ప మరేమీ కాదు. కాబట్టి జగత్తు స్వతంత్రంగా ఉనికిలో లేదు, అది పరమాత్మ శక్తుల ప్రతిబింబం మాత్రమే.

3. సృష్టి (ఆరంభం)

ప్రతి సృష్టి చక్రంలో, పరమేశ్వరుడు తన మాయ శక్తి ద్వారా అనేక జీవులను ఉత్పత్తి చేస్తాడు. గర్భిణి భూమిలో విత్తనం వేయబడినట్లే, భగవంతుడు తన సంకల్పంతో సృష్టి రూపాన్ని తీసుకువస్తాడు. కాబట్టి సృష్టి అనేది భగవంతుని సంకల్పం ఫలితమే అని అర్థమవుతుంది.

4. స్థితి (నిలుపుట)

సృష్టి తర్వాత జరిగిన అది స్వయంగా కొనసాగదు. దీనికి నియమాలు అవసరం. రాత్రి తర్వాత పగలు రావాలి, ఋతువులు మారాలి, నదులు ప్రవహించాలి, సూర్యుడు ఉదయించి అస్తమించాలి. ఈ సమతౌల్యం లేకపోతే జీవితం జరగదు. ఈ క్రమపద్ధతిని కొనసాగించే శక్తి పరమేశ్వరుడే. ఆయనే ప్రతి కణంలో, ప్రతి శ్వాసలో, ప్రతి ప్రాణిలో ఆధార శక్తిగా నిలుస్తున్నాడు.

5. లయం (ప్రళయం)

జగత్తు శాశ్వతం కాదు. ఒక దశలో అది మళ్లీ మూలానికి లీనమవుతుంది. ప్రళయం అనేది భయంకరమైన విధ్వంసం కాదు, అది సహజమైన పరిణామం. విత్తనం నుండి మొక్క పెరిగి, పువ్వులు పూసి, తరువాత వాడిపోతుంది; కానీ విత్తన రూపంలో మళ్లీ వచ్చే సామర్థ్యం ఉంటుంది. అదే విధంగా జగత్తు కూడా ఒక కాలంలో లీనమై, తరువాత మరో సృష్టి రూపంలో వ్యక్తమవుతుంది. ఈ లయ ప్రక్రియకూ పరమేశ్వరుడే ఆధారం.

6. పరమాత్మ ఉనికిని ఎలా గ్రహించాలి?

మన చుట్టూ ఉన్న ప్రకృతిని గుర్తించే భగవంతుని శక్తి స్పష్టమవుతుంది.
నీటి రుచిలో ఆయన ఉనికి ఉంది.
సూర్య చంద్రుల కాంతిలో ఆయన తేజస్సు ఉంది.
గాలిలోని జీవన శక్తి ఆయన స్వరూపమే.
మానవులలోని జ్ఞానం, శక్తి, సంకల్పం, అన్ని ఆయనచే మద్దతు ఇవ్వబడ్డాయి.
కాబట్టి ప్రకృతి యొక్క ప్రతి మూలకం పరమాత్మ ఆధారమే అని అర్థమవుతుంది.

7. జగత్తు ఆధారపడే తత్త్వం

జీవులు, ప్రకృతి, కాలచక్రం—అన్నీ సామరస్యంగా పనిచేస్తాయి. ఈ సమన్వయం ఒక ఉన్నతమైన శక్తి చేతిలో మాత్రమే సాధ్యం. ఒక దేశంలో ప్రభుత్వం లేకపోతే అనార్కీ వస్తుంది; అలాగే విశ్వానికి నియంత్రణ చేసే పరమాత్మ లేకుంటే ఇది సమతౌల్యం కోల్పోతుంది.
భగవద్గీతలో కృష్ణుడు స్పష్టంగా చెబుతాడు:
“ప్రకృతిని నేను నియంత్రిస్తాను, జీవులు నా ఆధీనంలో ఉన్నారు, నా శక్తుల ద్వారా సృష్టి జరుగుతుంది.” అంటే జగత్తు పరమాత్మపై ఆధారపడి ఉండటానికి కారణం ఆయనే మూలం, నియంత్రణకర్త, లక్ష్యం అన్నమాట.

8. భక్తుడు దీనిని ఎలా అర్థం చేసుకోవాలి?

భక్తుడు ఈ పరిశీలన తెలుసుకుంటే, తన జీవితం భగవంతునిపై ఆధారపడినదని గ్రహిస్తాడు. అహంకారం తగ్గుతుంది. తన ప్రతిభ, శక్తి, సంపద-అన్ని దైవిక బహుమతులు అని అర్థమవుతుంది. అలా గ్రహించిన భక్తుడు భగవంతునికి అర్పణ భావంతో జీవిస్తాడు.

9. మన జీవితానికి అన్వయం

మన శ్వాసకూడా భగవంతుని ప్రసాదమే.
మన గుండె కొట్టుకోవడమే ఆయన శక్తి సూచకం.
విత్తనం మొలకెత్తడమే ఆయన క్రమపద్ధతి.
ఈ జ్ఞానం మనకు వినయం, కృతజ్ఞత, భక్తి అనే గుణాలను పెంపొందిస్తుంది.

ముగింపు

భగవద్గీత 7వ అధ్యాయం స్పష్టంగా చెబుతుంది:
సృష్టి ఆయన సంకల్పం వల్ల,
స్థితి ఆయన శక్తి వల్ల,
లయం ఆయన నియమం వల్ల.
అందువల్ల జగత్తు మొత్తం భగవంతునిపై ఆధారపడి ఉంటుంది. ఈ సత్యాన్ని తెలుసుకున్నవాడు ఆధ్యాత్మిక దృష్టితో జీవనాన్ని చూస్తాడు. ప్రకృతి, జీవులు, కాలచక్రం—అన్నీ పరమేశ్వరుని వ్యక్తీకరణలు తప్ప మరేమీ కాదు. అందుకే భగవంతుడు లేకుండా జగత్తు ఉనికిలో ఉండదు, ఆయన శక్తుల వల్ల అది సృష్టించబడుతుంది, చివరికి లయమవుతుంది.